Logo_Fundacji

Dane_kontaktowe

Fundacja Pro Aperte   |   zadzwoń: 786-039-278   |   przyjdź: 99-300 Kutno, ul. Staszica 7

ANNA MORDZAK
Asystent nauczyciela w Terapeutycznym Punkcie Przedszkolnym "ToTu"

Kim jestem? Szczęśliwą żoną i mamą trójki cudownych dzieci: Julii, Filipa i Leona, która wolny czas uwielbia spędzać z rodziną, prowadząc długie rozmowy o życiu, gotując rozmaite potrawy lub wybierając się z bliskimi na rowerowe wycieczki. Od lat związana jestem z moim rodzinnym miastem – Kutnem. Tu spełniam się zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym.

Jaką jestem osobą? Pogodną, która z uśmiechem idzie przez życie, bowiem, jak twierdzi R. Sharma: ,,Śmiech otwiera serca i wygładza duszę”. Dzięki swojemu pozytywnemu podejściu do innych szybko nawiązuję kontakty, kierując się cenioną nade wszystko szczerością.

Moja praca Po ukończeniu Wyższej Szkoły Gospodarki Krajowej w Kutnie na kierunku Pedagogika Specjalna i Resocjalizacja jako nauczyciel wspomagający odbyłam staż w Ośrodku Rehabilitacyjno-Wychowawczym ,,Niezabudka” oraz w Szkole Podstawowej Specjalnej nr 10 w Kutnie. Zdobywane w tych miejscach doświadczenie utwierdziło mnie w przekonaniu, że wybór ścieżki zawodowej był słuszny i moją przyszłość chcę związać z pracą w takich właśnie miejscach.

Dlaczego? Przede wszystkim kontakt z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych pomógł mi zrozumieć, że każdy człowiek wymaga indywidualnego podejścia i całkowitej akceptacji. Każdy z moich podopiecznych jest dla mnie wyjątkowy właśnie dzięki temu, jaki jest. Możliwość codziennego kontaktu z moimi uczniami, udzielane im pomoc i wsparcie to nie tylko praca, ale przede wszystkim nauka cierpliwości skłaniająca do refleksji, innego spojrzenia na świat, pozwalająca zdystansować się do wielu spraw. To odkrywanie na nowo człowieka i jego możliwości oraz zrozumienie, że każdy z nas może być nieodkrytą wyspą.

W kontaktach z najmłodszymi opieram się na budowaniu atmosfery pełnej zaufania i poczucia bezpieczeństwa. Niezwykle istotne jest dla mnie kształtowanie w dzieciach postawy samodzielności oraz wiary w siebie. Każdy, nawet najmniejszy sukces moich wychowanków daje mi poczucie ogromnej satysfakcji i spełnienia zawodowego, a uśmiech na ich twarzach jest dla mnie najlepszą nagrodą utwierdzającą mnie w przekonaniu, że jestem na właściwym miejscu.